Mijn achtergrond als biologe blijft een voortdurende inspiratiebron voor me. De letterlijke betekenis van biologie is: “de leer van het leven”, wat prachtig is in al haar verscheidenheid en veelzijdigheid. Er valt veel inspiratie te halen uit de natuur: hoe een vlinder zich ontpopt, hoe een boom groeit, de ingenieuze samenwering van een bijenvolk, hoe seizoenen maar blijven wisselen en bladeren verkleuren. Niets blijft hetzelfde, alles verandert voortdurend. Daar kunnen wij mensenvolkje een voorbeeld aan nemen, met onze sterkte behoefte aan zekerheid en houvast (wat ook belangrijk is, maar niet altijd werkt..). Mij houdt al jaren bezig hoe wij meer kunnen meebewegen met de loop der zaken, ons leven organischer laten verlopen, op een duurzamere manier, de dingen meer hun eigen gang laten gaan, meer stromendheid aanbrengen in ons leven, in harmonie met de ons omringende natuur. En hoe we hierbinnen simpelweg onszelf kunnen zijn. Een viooltje zit ook niet te denken: “laat ik me vandaag nou eens als een roosje gedragen…”(zie ook artikeltje themanummer Humanist over succes & geluk). Ik zie het eigenlijk als een beweging naar meer authenticiteit.
Daarnaast geloof ik dat wij meer zijn dan de som der delen: net zoals in het menselijk lichaam elke cel informatie bevat over het geheel, hebben wij innerlijk weten over meer dan ons individuele zelf. Het enige wat we te doen hebben, is in verbinding te treden met datgene wat groter is dan onszelf: elk mens is méér dan zijn/haar ego. Wanneer wij dit beseffen, treden wij in contact met onze ware natuur, onze ziel, het hogere, ons ware Zelf, of hoe je dit ook wilt noemen. Alle spirituele stromingen en bijvoorbeeld ook het systemisch werk zijn op deze gedachte (en ervaringen) gebaseerd.
Hoewel mijn wereld letterlijk kleiner is geworden sinds de geboorte van mijn eerste kind, werk ik steevast vanuit mondiale betrokkenheid en sociale bewogenheid. Dit betekent bijvoorbeeld dat ik een soort van herverdeling/ ontwikkelingssamenwerking toepas in Nederland: waar de één zich financieel meer kan veroorloven, vraag ik van een ander hetgeen hij/zij kan missen. En nog zeer sporadisch onderneem ik een reis naar een ontwikkelingsland, zoals naar Oost-Nepal, alwaar ik met een collega empowerment-trainingen heb gegeven aan Bhutanese vluchtelingenvrouwen. Een en ander komt ook tot uiting in het veelzijdige aanbod van Garuda Trainingen.